Sevgili Bonnus;
Sana bunu neden yazıyorum bilmiyorum.İlk bir yazı başlığı geldi aklıma sonra "dur bir şeyler yazayım" diye düşündüm.Biliyorsun hep tersten hareket ediyorum.Her neyse başlasam iyi olur ama şu kelimeleri yola getirmem lazım.Senden bahsedeceğimi anlayınca hepsi kafamın içinde zıplamaya başladı,heyecanla seni nasıl anlatacaklarını düşünüyorlar.En güzel harfler bir araya gelmeye çalışıyor.Anlayacağın kelimelerim bile seni çok seviyor.
Eğer bir yarışma olsaydı ve seni bir cümleyle anlatmamız istenseydi; "Hani böyle yazın güneş ışığının yüzüne yansımasıyla uyanırsın ya çok sıcak değildir hava ama içine huzur katar,yüzünü gülümsetir ve ışığıyla seni rahatlatır,mutlu eder.İşte böyle birisidir Bonnus" derdim..Biliyorum bunları okurken gülümsüyorsun-gamzelerin görünüyor.Ve ben kıvırcık saçlarını,yüzünü saran gamzelerini,bir de içinde hiç uslanmayan ufak kız çocuğunu çok seviyorum.Ayrıca o hayran kaldığım sesini ve müzik bilgini,saatlerce oturup kahve içmemizi,balıkları çok sevmemizi-hayranlıkla onları izlememizi(!),bir şeye telaşlandığımızda elimizin ayağımıza dolanmasını da çok severim.Ve en çokta sana ikizim diyebilmeyi severim..
*Dost, tam yanımdaki sıra arkadaşım,her gün bir şeyler yaşayıp paylaştığım blog arkadaşım,sabahın köründeki yol arkadaşım,hasta olup başımı sıraya yasladığım o iki saniyelik zaman diliminde yanıma koşup beni neşelendiren arkadaşımdır.Yani dost demek Bonnus demek ve dostluk demek BonnuSis demektir benim gözümde..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder